Op mijn 13e verjaardag kreeg ik mijn eerste digitale camera met een whopping 3.1 Megapixels. Die camera werd onmiddellijk mijn nieuwe bestie, we waren onafscheidelijk! Geen dag ging voorbij of ik fotografeerde zo ongeveer alles wat ik tegen kwam. Ook met vriendinnen deed ik regelmatig heuse modellenshoots.

Na de middelbare school twijfelde ik tussen de kunstacademie, de fotovakopleiding en een lerarenopleiding. Met het oog op toch liever een vast inkomen koos ik uiteindelijk met pijn in mijn hart voor het laatste. Toch maakte ik de lerarenopleiding nooit af en kwam ik bij gebrek aan een diploma in het notariaat terecht waarin ik 16 jaar met veel plezier gewerkt heb en zelfs uiteindelijk een rechtenstudie bij afrondde. Een enkele keer ben ik er nog steeds als ZZP-er te vinden ben als ze handjes te kort komen. Het fotograferen bleef ik altijd naast mijn werk doen. En heel eerlijk: diep van binnen bleef altijd spijt houden van mijn keuze destijds.

Toen onze kinderen geboren werden ging ik helemaal los met fotograferen. Ik probeerde zelf newborn foto’s te maken en legde elk stapje van ze vast op de gevoelige plaat. Toen ze wat ouder werden begonnen ze het, jammer genoeg voor mij, vervelend te vinden dat ik steeds met een camera achter ze aanliep. Maar precies dat was uiteindelijk de aanleiding om voor mezelf te gaan onderzoeken of ik meer kon met mijn camera dan alleen mijn eigen leven vastleggen. Ik trok de stoute schoenen aan en vroeg een bevriend gezin of ik hun een keer mocht meenemen voor een fotoshoot. Ik weet nog goed dat ik met ze door het bos liep en het letterlijk ‘klikte’ in mijn hoofd. Elke vezel in mijn lijf ging aan. Dit was wat ik écht geweldig vond!

Niet veel later stond ik bij de Kamer van Koophandel om mijzelf in te schrijven met de grote droom om ooit fulltime fotograaf te worden. Inmiddels kan ik met trots zeggen dat ik mijn droom keihard heb waargemaakt. Niet alleen ben ik fulltime fotograaf, ik heb er zelfs een hele berg awards mee gewonnen. Mijn opa die mij ooit de liefde voor fotografie mee gaf heeft het helaas nooit mee mogen maken dat ik dit ben gaan doen. Maar ik weet zeker dat hij daar ergens vanaf boven vol trots meekijkt met alle avonturen die ik nu mag beleven.

En de toekomst? Die vul ik graag in met jullie! Jullie liefde, jullie levensverhaal, jullie mooiste momenten, vastgelegd met al mijn ervaring en manier van de wereld zien. Zodat jullie geen enkel moment meer zullen vergeten en jullie altijd kunnen terugkijken naar die waardevolle herinneringen.